شعرخوانی ترلان پروانه از غزلیات حافظ وصف حال محبوبه/ زُلف بر باد مده تا نَدَهی بر بادَم...ناز بُنیاد مَکُن تا نَکَنی بُنیادَم...+فیلم و متن غزل

غزلیات حافظ شماره 316

زُلف بَر باد مَده تا نَدَهی بَر بادَم ناز بُنیاد مَکُن تا نَکَنی بُنیادَم

مِی مَخور با هَمه کَس تا نَخورَم خونِ جِگَر سَر مَکِش تا نَکِشَد سَر به فَلَک فَریادَم

زُلف را حَلقه مَکُن تا نَکُنی دَر بَندَم طُرّه را تاب مَده تا نَدَهی بَر بادَم

یارِ بیگانه مَشو تا نَبَری از خویشم غَمِ اَغیار مَخور تا نَکُنی ناشادَم

رُخ بَرافَروز که فارغ کُنی اَز بَرگِ گُلم قَد بَراَفراز که اَز سَروْ کُنی آزادَم

شَمعِ هَر جَمع مَشو وَر نَه بِسوزی ما را یادِ هَر قوم مَکُن تا نَرَوی اَز یادَم

شُهرهٔ شَهر مَشو تا نَنَهَم سَر دَر کوه شورِ شیرین مَنَما تا نَکُنی فَرهادَم

رَحم کُن بَر مَنِ مِسکین و بِه فَریادَم رَس تا به خاکِ دَرِ آصِف نَرِسَد فَریادَم

حافظ از جورِ تو حاشا که بِگَرداند روی مَن اَز آن روز که دَر بَندِ توام آزادَم