طوطیا نیوز: در دنیا مردم مراسم های متفاوتی برای دفن مردگان دارند ما در ادامه عجیب ترین رسوم تشییع جنازه را قرار دادیم که به نوعی غیر قابل باور هستند.
به گزارش طوطیانیوز، آیین های تدفین در سراسردنیا متنوع است و اغلب با اعتقادات مذهبی مردم منطقه ارتباط دارد. برخی از آیین های تدفین باعث شگفتی و تعجب مردم سراسر دنیا شده است اما این مراسم ها واقعا وجود داشتند یا دارند. همراه ما باشید تا با عجیب ترین آیین های تدفین در دنیا آشنا شوید.
تسبیح درست کردن از مردگان
سوزاندن مردگان در کره جنوبی رسمی متدوال است. اما سوزاندن مردگان و تبدیل کردن خاکسترشان به سنگ‌های کوچک و رنگارنگ خیر. البته باید بدانید تبدیل کردن خاکستر مردگان به جواهر و حتی سنگ الماس با قیمیت‌های بالایی در کشورهای دیگر نیز انجام می‌شود امروزه شرکت‌های مختلفی وجود دارند که این کار را انجام میدهند.
تدفین در آب
آب سپاری یا تدفین در آب مراسمی است که در فرهنگ و سنت کشورهای مختلفی از جهان به ویژه کشورهای حوزه اسکاندیناوی دیده می‌شود. در جزیره سلیمان (کشوری در اقیانوسیه) مرسوم است که جنازه را در صخره‌های آبی رها کنند تا خوراک کوسه‌ها شود، سوزاندن جسد و سپس رها کردن خاکستر آن در آب هم سنتی است که در کشورهای آسیایی دیده می‌شود (مانند لائوس)، یا طی یک مراسم هندو در کشور هند برخی استخوان جنازه بستگانی که سال پیش فوت کرده بودند را برمی‌دارند و به سمت رود مقدسِ گنگ پرتاب میکنند.
جرج بروس شاعر اسکالتلندی درباره تدفین در آب گفته است: «دریا بزرگ‌ترین قبرستان جهان است که مردگان بدون هیچ یادبودی به خواب ابدی می‌روند و هیچ سمبلی از فقیر و ثروتمند در این نوع خاکسپاری وجود نخواهد داشت. چه شاه باشید، چه دلقک یا چه رعیت، جنازه شما قابل تشخیص نیست.
تدفین در دریا - قوم بادجائو در مالزی
بادجائو، یک قوم دریانورد مالزی، مردم مرده را در قبرستان های دریایی خود دفن میکنند. این قبرستان ها عمدتاً از ساختارهای سنگی ساخته شده بر روی صخره های دریا تشکیل شده اند. این ساختمان‌ها شبیه به تالارهای کوچکی هستند که در آنها جسد افراد مرده قرار می‌گیرد. این روش تدفین دریایی به بادجائوها اجازه می‌دهد تا مردگان خود را به آب دریا واگذار کنند آن ها به طور سنتی باور دارند که این فرآیند روح مرده را به سوی دنیای بعدی همراهی می‌کند
قطع کردن انگشتان
در کشور پاپوآ گینهٔ نو و قبایلی در اندونزی رسمی عجیب وجود دارد که پس از فوت شخصی، وابستگان وی انگشتانشان را قطع میکنند. این کار یکی از عجیبترین مراسمی است که تا به امروز زنده نگه داشته شده هرچند دیگر در اندونزی انجام نمی‌شود. قطع کردن انگشتان نشان دهنده علاقه بسیار اطرافیان به فرد از دست رفته است و زن، مرد و حتی کودکان نیز میتوانند این رسم را به جای آورند.
زندگی کردن با مردگان
تورجا با نام کامل‌تر سرزمین توراجا (Tana Toraja) منطقه‌ای در جزیره سولاویزی اندونزی است که افراد پس از مرگ دفن نمی‌شوند و جسد فرد در کنار خانواده‌اش باقی می‌ماند. همچنین توراجایی‌ها با شخص همانند یک انسان رفتار میکنند و حتی با او صحبت هم میکنند زیرا باور دارند مردگان قادر به شنیدن صداهای اطراف هستند. این اقلیت که حدود 1.1 میلیون نفر جمعیت دارند. علاوه بر خاک نکردن مردگان خود رفتارهای غیرمعمول دیگری هم با مردگان خود دارند. آنها مردگان خود را از خاک بیرون می‌کشند و اوقاتی را با آنها سپری میکنند و پس از مدتی دوباره آنها را خاک میکنند.
زنده سوزاندن زن های بیوه کنار همسرانشان
در قبیله ای در هند مردمانی هستند که باور داشتند زنان بیوه ی مردانی که مرده اند باید با آن ها سوزانده شوند. به این رسم عجیب و ترسناک ساتی میگفتند. قدمت این مراسم ها به 510 سال قبل از میلاد مسیح برمیگردد اما تا دهه 70 میلادی ادامه داشت. آخرین بار همسر 18 ساله ی یک مرد هندی با او سوزانده شد. هر چند گفته می شود این خود سوزی کاملا داوطلبانه بوده است اما بعد از موجی از فعالان حقوق بشر در شکایت از رسوم این قبیله شکل گرفت و آن را غیر قانونی کردند. ساتی از کلمه ی ساتیپراتا به معنی "زنان پرهیزگار" گرفته شده است.
پختن مردگان
صحبت از کشور پاپوآ گینو نو شد، بد نیست تا درباره تدفین عجیب دیگری که اهالی منیامایا (Menyamya) انجام میدهند صحبت کنیم. هنگامی که شخصی از اعضای این قبیله فوت می‌کند او را در مراسمی خاص کباب میکنند، توجه داشته باشید که در این نوع تدفین جنازه را آتش نخواهند زد و او در هیزم پخته می‌شود. سپس بقایای مرده را به وسیله چوب‌های بامبویی می‌بندند و از درهای روی روستا آویزانشان میکنند ِیا در مکان‌های مختلف به شکل ترسناکی رها میکنند.
خفه کردن افراد زنده برای مردگان
در اقیانوس آرام و کشور فیجی یکی دیگر از مراسم عجیب و غیر انسانی دیده می‌شود که موجب مرگ یک انسان سالم می‌شود. این مراسم که از ساتی ریشه می‌گیرد به صورتی است که وقتی فردی می‌میرد، یکی از اعضای نزدیک خانوده وی، مانند همسر یا برادرش را خفه میکنند. دلیلی که افرادی در فیجی یکی دیگر از عزیزانشان را قربانی میکنند این است که باور دارند مردگان دوست ندارند تنهایی با مرگ رو به رو شوند و با این کار می‌توان همراهی برای او فرستاد.
تدفین در درخت - قبایل Toraja در اندونزی
در فرهنگ قبایل Toraja، مردم مرده را در کفن هایی منحصر به فرد که به شکل قایق هستند دفن می کنند. این کفن ها سپس در شکاف های طبیعی درختان یا در برخی موارد در درختانی که برای این منظور کاشته شده اند، نصب می شوند. این درخت ها بسیار بزرگ هستند و در داخل آن حفره های بزرگی به سمت زمین وجود دارد. فردی که در این قبیله فوت می‌شود برای یک مدت طولانی چند ماهه در خانواده ی خود می‌ماند، در این مدت بهترین لباس ها و آرایش را بر روی مرده انجام میدهند. سپس او را محکم کفن پیچ میکنند و طی یک مراسم گرامیداشت جسد را داخل درخت قرار میدهند و روی آن را با تخته های چوب مسدود میکنند. در بین مردم toraja این باور وجود دارد که واسپاری مرده هایشان به طبیعت نزدیکی به خداست.
