(عکس) آزادترین زندان جهان با خطرناک ترین زندانیان / اینجا زندانه یا تفریحگاه؟/ انگار اومدن پیک نیک/ فقط اونی که دراز کشیده و حمام آفتاب میگیره!

به گزارش طوطیانیوز، زندان بستوی (Bastoy) در 75 کیلومتری ساحل اسلو (Oslo) در نروژ، جزیره‌ای است که 115 نفر از مجرمانی که به خطرناک‌ترین جرم ها مانند قتل، تجاوز و قاچاق مواد مخدر محکوم‌اند در آن زندگی می‌کنند. با این وجود، گذراندن زمان در چنین مکانی مانند سپری کردن تعطیلات است.هیچ سیم خاردار، دیوار بلند یا حصارالکتریکی در محدوده‌ جزیره و حتی گارد ارتش و سگ های نگهبان برای گشت وجود ندارد. زندانی‌ها در کلبه‌های چوبی رنگ آمیزی شده و کوچکی زندگی می‌کنند و با حیوانات اهلی، کاشت و رشد محصول و تهیه‌ی هیزم خود را سرگرم می‌کنند.

برای تفریح زندانیان، ساحلی وجود دارد که در تابستان برای حمام آفتاب از آن استفاده می‌شود. در این ساحل، مکان‌های مناسبی برای ماهیگیری و سوارکاری وجود دارد. از دیگر تفریحگاه‌ها میتوان به سونا و زمین تنیس نیز اشاره کرد. وعده‌های غذایی آن‌ها مواردی مثل: فیله‌ ماهی با سس سفید و میگو یا هر غذایی از مرغ گرفته تا ماهی قزل‌آلا متغیر است. با این توصیفات، این زندان بیشتر شبیه به تفریحگاه آلکاتراز است.

شخصی که در تصویر در حال گرفتن حمام آفتاب جلوی کلبه‌ چوبی خودش دراز کشیده است، به شانزده سال و نیم حبس به خاطر قتل و قاچاق مواد مخدر محکوم شده است.

نحوه برخوردی که با زندانیان صورت می‌گیرد حیرت‌انگیز است، بعضی مواقع این امر باعث دلخوری و خشم افرادی می‌شود که معتقدند زندان باید مکانی با وجود محرومیت‌ها و جایی برای توبه و تنبیه باشد تا جایی راحت و آرامش‌بخش.

اما اگر هدف زندان تغییر افراد است، زندان بستوی به نظر کارش را به درستی انجام می‌دهد. تنها 16% از زندانیانی که از بستوی بیرون می‌آیند در کمتر از دو سال به زندان بازگردانده می‌شوند که این مورد در مقایسه با آمار زندان‌های ملی نروژ که به طور متوسط 20% و زندان‌های اروپایی که متوسط 70% است، آماری قابل‌ قبول است.

طبق گفته‌ رئیس پیشین این زندان: این آمار، نتیجه‌ برخورد مناسب، احترام و خودباوری است. تنها راه تغییر دادن افراد، قرار دادن آنها در موقعیتی است که بتوانند خود را از درون، با رسیدن به این باور که می‌تواند در مسیر جدیدی قدم بردارد، تغییر دهند. نه اینکه خود را یک بازنده بداند.

این زندان با بازگرداندن حس مسئولیت پذیری به زندانیان، اغلب بر اساس یک سری انتخاب، آنها را به تغییر در رفتارشان تشویق می‌کند. زندانیان در بستوی می‌توانند خودشان در این مورد که چطور دوران محکومیت خود را بگذرانند تصمیم‌گیری کنند. عده‌ای کار با حیوانات گوناگون از قبیل کار در اصطبل اسب‌ها، پرورش دام، گوسفند یا بره را انتخاب می‌کنند. بقیه‌ زندانیان به عنوان کشاورز، آشپز، مدیر فروشگاه مواد غذایی، نجار، مکانیک و حتی ناخدا کشتی کار می‌کنند.

صبح‌ها هیچ ساعت بیدارباشی در کار نیست. زندانیان باید سر وقت در محل کار و در مدرسه حاضر شوند و همچنین باید قادر باشند که در مورد مسئولیتی که دارند مورد سنجش قرار گیرند. روز کاری از 8:30 صبح شروع می‌شود و تا 3:30 بعد ‌از ‌ظهر ادامه دارد. بعد از انجام حضور ‌و غیاب، بیشتر سرپرست‌های زندان به خانه باز می‌گردند و تنها پنج نگهبان جهت نگهبانی در طول شب می‌مانند.

این خانه‌ها تا 6 زندانی را در خود جای می‌دهند. البته هر شخص اتاق مخصوص به خود را دارد ولی آنها آشپزخانه و دیگر امکانات را به صورت مشترک استفاده می‌کنند. تنها یک وعده‌ غذایی در روز در سالن غذاخوری ارائه می‌شود و مسئولیت تهیه‌ صبحانه و عصرانه توسط خود زندانیان است. زندانیان در ازای کاری که می‌کنند حدود 10 دلار و همچنین مستمری ماهانه برای غذا دریافت می‌کنند در حالی که تدارکات و مواد اولیه‌ غذایی برای وعده‌های غذایی‌ای که خودشان باید آماده کنند را از سوپرمارکت کوچکی در جزیره خریداری کنند.

هر زندانی در نروژ، بعد از گذراندن حداقل پنج سال از دوران محکومیتش می‌تواند به انتخاب خودش به بستوی انتقال یابد. هر گناه‌کاری که به جرم‌های بزرگی از جمله قتل یا تجاوز مرتکب شده باشد در این زندان پذیرفته می‌شود و می‌تواند تا پایان محکومیتش و آزادیش در آنجا بماند. تعداد زیادی از زندانیانی که مدت زیادی در زندان‌های فوق امنیتی در جاهای دیگر بوده‌اند از بستوی به عنوان وسیله و فرصتی برای دستیابی به یک زندگی طبیعی و آرام قبل از آزادی استفاده می‌کنند. حتی یک دوره‌ کوتاه بودن در بستوی تاثیر عمیقی بر زندانیان می‌گذارد. طبق گفته‌ رئیس پیشین زندان بستوی از جانب اغلب زندانیان: مدت زمانی که من در اینجا گذراندم باعث شد بفهمم که خیلی هم آدم بدی نیستم. او افزود: این چیزی نیست که ما بتوانیم با تنبیه و مجازات به آن‌ها بفهمانیم.

خود جزیره‌ بستوی، زمانی مرکز بازداشت جوانان بود. در آنجا نیروی نظامی ارتش با روش‌هایی ظالمانه، زندانیان را تحت فشار قرار می‌داد. خانه‌ این افراد در سال 1953 توسط دولت از آنها گرفته می‌شد و در سال 1970 به صورت دائمی بسته می‌شد. ولی امروزه، این زندان، بهترین زندان آزاد دنیا است.