طوطیا نیوز:در روز ششم اردیبهشت سال 1365، در رآکتور هستهای نیروگاه چرنوبیل در نزدیکی شهر پریپیات شوروی حادثهای رخ داد که منجر به نشت مواد رادیواکتیو شد. این حادثه پریپیات را به یک شهر متروکه تبدیل کرد که هنوز هم پس از گذشته چند دهه غیر قابل سکونت است.
به گزارش پایگاه خبری طوطیا نیوز:هرکسی که سال 1986 (1365 شمسی) را به یاد داشته باشد، احتمالاً حادثه چرنوبیل را نیز به یاد میآورد؛ انفجار ویرانگر یک رآکتور هستهای که جهان را تحت تأثیر قرار داد.
عکسی هوایی که پس از انفجار گرفته شده است؛ در حالی که تاسیسات هنوز در حال سوختن بود
بقایای رآکتور شماره 4 پس از انفجار
یک کشاورز سوئدی با پوشیدن لباس ضدتشعشع، علوفههای آلوده به ابر رادیواکتیو را جابهجا میکند.
تخلیه 47000 نفر از ساکنان پریپیات با 1200 اتوبوس و 200 کامیون تنها چند ساعت طول کشید. مردم محلی معتقد بودند که چند روز بعد برمیگردند. اما در عوض پریپیات تبدیل به شهر ارواح شد.
یک بولدوزر قبل از دفن ساختمان و پوشاندن آن با خاک، سنگر بزرگی را در مقابل خانه حفر میکند. این روش برای کل روستاهایی که پس از فاجعه چرنوبیل آلوده شده بودند اعمال شد.
کارگری که لباس محافظ و ماسک به تن دارد، جعبههای سبزیجات آلوده را در محل دفن زباله در برلین آلمان جا به جا میکند. این سبزیجات توسط مقامات محلی ممنوع شده بودند.
آتشنشانان با لباسهای محافظ ماشینها را در مرز آلمان در ماه مه 1986 تمیز میکنند. این ماشینها از لهستان میآمدند و تا حد زیادی آلوده بودند.
اوکسانا گایبون (راست)، 17 ساله، و آلا کوزیمیرکا، 15 ساله، هر دو قربانی این فاجعه، در دسامبر 1986 در کوبا تحت درمان با اشعه مادون قرمز قرار گرفتند.
در کلینیک شماره 6 مسکو، که در پرتو درمانی تخصص دارد، یک بیمار پس از یک عمل جراحی مغز استخوان در حال استراحت است. یک پزشک او را در اتاق استریل معاینه میکند.
تختهای زنگزده با یک عروسک نوزاد در زایشگاه بیمارستان پریپیات؛ دههها پس از فاجعه. سطوح بالای تشعشعات، این منطقه را برای هزاران سال آینده غیرقابل سکونت کرده است.