طوطیا نیوز: دهه هشتاد یکی از عجیب ترین دهه برای ایرانیان بوده است. به گونه ای که دیگر اثرات جنگ تحمیلی بسیار کمرنگتر شده است و تکنولوژی ها و تیپ های جدید تر مود شده است. در ادامه چند تا از لاکچری ترین آنهارا مشاهده کنید.
به گزارش طوطیا نیوز، یک روز پاییزی است و شما خسته از مدرسه و یا محل کار درحال بازگشت هستید، اما چند خرید مهم دارید که یکی از آنها کارت دیال آپ یا کارت اینترنت برای وصل شدن به دنیای محدود و تازه اینترنت هستید، سرعت اینترنت برای دانلود یک عکس هم حتی کند بود و تنها چیزی که شمارا منحصر به فرد میکرد داشتن اینترنت بود. این بخشی از تکنولوژی دهه هشتاد بود که مشاهده کردید. در ادامه با تعدادی از آنها آشنا میشوید.
این کارت ها مخصوص اینترنت بودند و برای افرادی که یک دستگاه مودم بسیار بزرگ در خانه داشتند مناسب بود. داخل کارت اطلاعاتی مانند آدرس برای وصل شدن به اینترنت بود و با وارد کردن کد و اطلاعات کارت میتوانستید به اینترنت متصل شوید.
در دهه هشتاد رونمایی از تلفن های همراه و بازار های داغ سونی اریکسون و نوکیا بود، به گونه ای که قیمت سونی اریکسون بسیار گرانتر از نوکیا بوده و مناسب برای افراد لاکچری بود.
اسم لاکچری بودن دهه هشتاد بیاید و ضبط های واکمن در ذهن ها تداعی نشود؟ ضبط های واکمن یکی از گرانترین دستگاه ها برای پخش موسیقی بود و خرید آن برای هرکس بسیار مشکل بود.
در دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد، داشتن کامپیوتر ها و بازی های ویدیویی کمیابترین بودند. در اولین مانیتورها برای ایجاد تصویر روی نمایشگر، از پرتویی از الکترونها استفاده میشد. این مانیتورها دارای یک تفنگ بودند که اشعهای از الکترونها را درون نمایشگر شلیک میکردند. این پرتوهای الکترون به صورت پیوسته به سطح نمایشگر برخورد میکردند و تصاویر را نمایان میکردند.
این دستگاه در دهه هفتاد و اوایل هشتاد واقعا نایاب بود، دستگاه کارکردش اینگونه بود که چند سی دی را درونش قرار میدادیم و هرکدام که میخواستیم اول پخش شود را در در شماره اول میگذاشتیم و سپس میتوانستیم بدون دراوردن و عوض کردن سی دی با دست و سختی هایش؛ با یک دکمه سی دی های دیگر را پخش کنیم.
این مورد با این وجود که در هر خانه ای پیدا نمیشد، اما افرادی بودند که این کنسول هارا اجاره میدادند و پول میگرفتند. اولین بار در اواسط دهه 70 این کنسول ها به ایران آمدند. همچنین بخاطر خش دار بودن سی دی ودی وی دی های بازی بچه های تمام آن دوران بار ها و بارها سی دی هارا میشستند.
فلاپی ها یک نوع حافظه داخلی بودند که در دهه 70 میلادی به بازار ها عرضه شد، در دهه 70 شمسی و در ایران پس از 8 9 سال به بازار ایران نیز راه پیدا کرد و به گونه ای مانند فلش ها و کارت های حافظه دار امروزی بود اما با حافظه بسیار کم(کمتر از 10 مگابایت).
آتاری دستی خیلی خاص تر نسبت به قبلی ها نبود، اما خیلی هم فراگیر نبود. غالبا در دهه هفتاد این دستگاه بازی بجای پلی استیشن ها مود شده بود که تنها چیزی که برای کار کردن لازم داشت باطری بود.
تنها سایت هایی که در آن زمان برای جستجو و گشت و گذار در فضای اینترنت بود یاهو بود، یاهو با داشتن یک حساب یاهو برای عموم در دسترس بود و مانند اینستا گرام برای هر گوشی افرادی که کامپیوتر داشتند یاهو نیز باید میداشتند.
اولین تکنولوژی های برتر در دهه هشتاد به ایران آمد. به طوریکه تعدادی از آنها همچنان به صورت پیشرفته تر و بهینه تر در دسترس امروزی ها نیز قرار دارد. مانند: تلفن همراه، اینترنت، کامپیوتر و...