(ویدئو) خاطره غم انگیز مهران مدیری بعد از ممنوع الکار شدنش در سال 73 و 11 بار اثاث کشی اش در 4 سال!/ من نمیتونستم حتی یه نون پنیر بخرم!

به گزارش طوطیا نیوز، مهران مدیری کارگردان و مجری سرشناس کشورمان در سال های اخیر یکی از چهره های پرکار و البته جنجالی در میان سلبریتی ها بوده است. مدیری در یک مصاحبه که اخیراً انجام داده در مورد عواقب ممنوع الکاری خود و تیمش بعد از ساخت سریال طنز «ساعت خوش» و روزگار سختی که این موضوع برایش رقم زده گفته است. وی در مورد سوال مجری که از وی می پرسد دلیل ممنوع الکاری وی و تیم کاری اش چه بوده چنین می گوید: «من هیچ وقت نفهمیدم. ببینید سال 73 که ساعت خوش به اوج خودش رسید یهو روی بُرد زدن که ممنوع الکار، همه، من چهار سال چون کارگردان و لیدر ماجرا بودم، بچه های دیگه حدود یک سال دو سال فکر می کنم، که حتی یادمه تصویربردارها و صدابردارهای اون کار هم ممنوع الکار شدن، یعنی تا این حد، عوامل فنی حتی!».

مهران مدیری در ادامه سخنانش در مورد ممنوع الکاری خود و عوامل مجموعه «ساعت خوش» که اتفاقی بی سابقه بود چنین می گوید: «فقط تلویزیون هم نبود، ممنوع الکار در تلویزیون، سینما، تئاتر. من یادمه ورودم به تئاتر شهر ممنوع بود. ورودم به جام جم ممنوع بود، یعنی یه بار من رفتم وارد جام جم شدم، رفتم بچه های رادیو رو ببینم که اونموقع رفته بودن در تلویزیون، ریختن منو گرفتن و اصلاً یه وضعی که کی راه داده تو رو توی سازمان. و بدترین سه چهار سال زندگیم بود».

مجری برنامه در ادامه از مدیری می پرسد که در آن سه چهار سال ممنوع التصویری و ممنوع الکاری چه می کرده که وی چنین پاسخ می دهد: «واقعاً نمی دونم، یعنی… حالا غم انگیزش نمی کنم قضیه رو ولی… به جایی رسید به لحاظ مالی که من دیگه نمی تونستم حتی نون و پنیر هم بخرم، یعنی دیگه کسی نبود که ازش پول قرض کنم و یه موقع هایی برای مثلاً هزار تومن که یک نون بخرم، بچم هم کوچیک بود اون موقع .. سه سالش بود فرهاد.. یه شبایی گشنه خوابیدیم واقعاً، یعنی بچه انقدر گریه کرد تا بیهوش شد و من یادمه اومدم توی کوچه انقدر عربده کشیدم و گریه کردم و داد زدم که صاحبخونمون اومد منو کشید تو گفت آقا می کشنت چیکار می کنی، 4 ساله… همه ی موهام توی اون چهار سال سفید شد».

مهران مدیری در ادامه صحبت هایش چنین می گوید :«هیچ کاری نمی تونستم بکنم و حتی چیزهای اولیه زندگی رو هم نمی تونستم تامین کنم و خیلی دوران عجیبی بود، یعنی وقتی به من گفتن می تونی از فردا بری سر کار و شروع کنی، من یک جنازه بودم که نه انرژی داره، نه انگیزه داره، نه جون داره، نه… و بعد هم تصویرم آزاد نشد، باز گفتن فقط می تونی کارگردانی کنی، تصویرت نباید دیده بشه و بعد از یکسال دوباره تصویرم هم آزاد شد. خیلی سال های عجیبی بود و من یادمه توی چهار سال، یازده بار اثاث کشی کردم، برای اینکه هر خونه ای که می رفتیم دو ماه سه ماه، بعد اجاره خونه نمی تونستیم بدیم می ریختنمون بیرون. و دیگه مثلاٌ… شاید خونه‌ی هفتم هشتم دیگه کارتن ها رو باز نمی کردیم چون می دونستیم باید دو ماه بعد اثاث کشی کنیم. خیلی دوران عجیبی بود، الان… این همه بادیگارد دارم!».