(ویدئو) نگاهی به خانه و زندگی دست نخورده یک زوج که در حادثه کشتی تایتانیک غرق شدند!

به گزارش طوطیا نیوز، آراِم‌اس تایتانیک (به انگلیسی: RMS Titanic) کشتی بخار بزرگی بود که در 15 آوریل 1912، در هنگام سفر از بندر ساوت‌همپتون، انگلستان به نیویورک، آمریکا به علت برخورد با کوه یخی غرق شد و 1514 نفر از مسافران و خدمهٔ آن جان خود را از دست دادند. طراح اصلی این کشتی بزرگ، مهندس ایرلندی، توماس اندروز، و ناخدای کشتی کاپیتان ادوارد جان اسمیت بود. مدیر شرکت دریایی ستارهٔ سفید (صاحب کشتی تایتانیک)، جی بروس ایزمی، نیز سرنشین کشتی بود؛ او نجات یافت و زنده ماند. 710 نفر از 2224 نفری که در کشتی بودند زنده ماندند.

تایتانیک تا پیش از برخورد با کوه یخ که منجر به غرق‌شدن آن گردید، 6 پیام اخطار از سایر کشتی‌ها در رابطه با یخ‌های شناور دریافت کرده‌بود.

23:40 نیمه شب 14 آوریل 1912

دیدبان کشتی حضور کوه یخ را اعلام کرد. به دستور کاپیتان اسمیت تایتانیک به سمت چپ هدایت شد. تایتانیک با سرعت 29 کیلومتر بر ساعت در حرکت بود و متوقف کردن آن با این سرعت بیش از 800 متر طول می‌کشید و فرصت کافی برای چرخش به چپ و جلوگیری از برخورد قسمت راست خود با کوه یخ را نداشت.

23:48

کاپیتان اسمیت سریع به داخل کشتی سرک می‌کشد و میزان آسیب را برای نخستین بار از نزدیک مشاهده می‌کند. تنها در 10 دقیقه اول برخورد آب تا ارتفاع 4/5 متر بالا می‌آید.

00:00 بامداد 15 آوریل

خبرها به سرعت به کاپیتان اسمیت می‌رسند که 5 محفظه در حال پر شدن است او می‌داند تایتانیک ممکن است بیشتر از 2 ساعت وقت نداشته باشد. در نتیجه به افسران دستور می‌دهد 20 قایق نجات را آماده کنند.

00:05 بامداد

عملیات تخلیه مسافران و خدمه از کشتی آغاز شد.

00:14 بامداد

در ساعت 00:14 کاپتان اسمیت به جک فیلیپس دستور می‌دهد تا با استفاده از بیسیم درخواست کمک کند. در ساعت 25 دقیقهٔ بامداد تلاش‌های فلیپس به نتیجه می‌رسد و کشتی آرام‌اس کارپسیا پیغام را می‌شنود و به آن‌ها پاسخ می‌دهد. اما این کشتی 93 کیلومتر با آن‌ها فاصله دارد و با حداکثر سرعتش نیز 4 ساعت طول می‌کشد تا به تایتانیک برسد. در همین حال یک افسر کشتی‌ای را می‌بیند که فقط 10 کیلومتر با آن‌ها فاصله دارد احتمال دارد این همان کشتی‌ای باشد که 2 ساعت پیش اخطار کوه یخ را به آنان داده بود یعنی اس‌اس کالیفرنیا. اما متصدی بیسیم آن الان به خواب رفته است و این درحالی است که می‌توانست در کم‌تر از نیم ساعت به کمک تایتانیک بیاید. فیلیپس نمی‌تواند با آن ارتباط برقرار کند و کشتی کالیفرنیا از آن‌ها دورتر می‌شود.

00:45 بامداد

نخستین قایق نجات روی آب‌های اقیانوس اطلس شناور شد. این قایق حدود 65 نفر ظرفیت دارد اما با 37 جای خالی کشتی را ترک می‌کند به دلیل پیروی از قانون «اولویت با زنان و کودکان است»[نیازمند منبع] و کم بودن تعداد زن‌ها و بچه‌ها در کشتی، بسیاری از قایق‌های نجات به جای 69 نفر ظرفیت کامل خود، تنها چند ده نفر سرنشین داشتند.

1:30 بامداد

110 دقیقه پس از برخورد تایتانیک نخستین قربانی‌هایش را می‌گیرد. 5 کارمند که نامه‌های آب گرفته را از اتاق پست نجات می‌دهند غرق شدند.

1:45 بامداد

ملوانان آخرین قایق نجات را به آب می‌اندازند. اکنون نجات جان بقیهٔ مسافران به دست خودشان است. برق تایتانیک به‌طور کامل قطع شد.

1:50 بامداد

کشتی به تدریج به سمت چپ می‌چرخید. حوالی ساعت 1:50 بامداد، آب وارد یکی از راهروهای سمت چپ کشتی شد و در نتیجه چرخش شدت یافت.

2:15 بامداد

با افزایش فشار آب، دیگ‌های بخار متصل به دودکش شماره 1 از جا کنده شد و دودکش سقوط کرد. آب در مسیری جدید وارد کشتی شد و غرق شدن کشتی شتاب یافت.

2:18 بامداد

تفاوت شدید وزن بین سینه کشتی که به دلیل ورود آب، سنگین شده بود و دم کشتی نسبتاً سبک، تنش عظیمی در بدنه کشتی ایجاد کرد و بدنه کشتی در مقابل دودکش سوم ترک خورد. چند ثانیه بعد و با به حداکثر رسیدن نیروی خمشی، بدنه کشتی دونیم شد. سینه کشتی و دم تنها از طریق اسکلت تقویت شده زیرین به هم متصل ماندند. دم کشتی به سمت چپ چرخید و افراد روی کشتی به بیرون پرتاب شدند.

2:19 بامداد

سینه کشتی از دم که هنوز شناور بود، جدا شد. دم کشتی سرو ته شده و آب از سمت جلو وارد آن شد

2:20 بامداد

درحالی که سینه کشتی با سرعت به سمت کف دریا می‌رفت، دم کشتی به حالت تقریباً عمودی چرخیده و وسایل داخل آن به بیرون ریخته می‌شد؛ در همین حال کشتی دم از سطح اقیانوس ناپدید گشت. دیگ‌های بخار از جای خود خارج شده و مستقیماً به بستر اقیانوس سقوط کردند و پس از آن دیگر تا چند مدت دیده نشد.

2:21 بامداد

جریان آب در اطراف سینه کشتی باعث از جا درآمدن دکل جلوی کشتی و برخورد آن با سکوی فرماندهی و دودکش‌ها شدند. دودکش‌ها از جا کنده شد به دلیل ظاهر مخروطی شکل سینه و دم کشتی، هر دوی آن‌ها با کم شدن سرعت به کف اقیانوس سقوط کردند. چرخش ساعت گرد دم کشتی سبب شد قبل از اینکه با کف اقیانوس برخورد کند. وسایل بیشتری از داخل آن به بیرون ریخته شود سینه کشتی با سرعت 55/5 کیلومتر بر ساعت و بازاویه 20 درجه با بستر اقیانوس برخورد کرد؛ در نتیجه بدنه شکسته شد و عرشه‌هایش خرد شدند. بقایای متلاشی شده دم حاکی از برخورد بدتر آن با کف اقیانوس است.