طوطیا نیوز: شاید بشه ناصر الدین شاه قاجار رو اولین شاهی دونست که برای سیاحت و آشنایی با جهان خارج ، و نه به قصد جنگ، از مرزهای ایران خارج شده. دست آورد این سفرها ، آشنایی با موضوعاتی چون عکاسی، هنرهای زیبا، نظام مشروطه ، جهان صنعتی و موزه داری بود. در این سفرها بده بستانهایی هم با حاکمان داشت. از جمله هدایایی که میداد و میگرفت.
به گزارش طوطیا نیوز، ناصرالدینشاه قاجار (17 ژوئیهٔ 1831 – 1 مهٔ 1896) چهارمین شاه ایران از دودمان قاجار بود. او از 1848 تا 1896 میلادی با نزدیک به 50 سال پادشاهی، طولانیترین دورهٔ پادشاهی در میان تمامی شاهان قاجار را داراست. او بهافتخار نیم قرن سلطنت بر ایران، خود را «صاحبقران» نامید. دوران حکومت ناصرالدین شاه آخرین حکومت در ایران با شیوهٔ پادشاهی مطلقه بود. او نخستین پادشاه ایرانی بود که در رأس هیئت حاکمه عازم اروپای نوین شد.
سید علیمحمد باب، مؤسس آئین بابی بهدستور او تیرباران شد. ناصرالدین شاه نخستین صدراعظم خود امیرکبیر را که اصلاحات اداری، مالی و فرهنگی مهمی انجام داده بود، به قتل رساند. ناصرالدینشاه در سال 1275 خورشیدی و در آستانهٔ مراسم پنجاهمین سال پادشاهیاش بهضرب گلوله در سن 64 سالگی توسط میرزا رضا کرمانی که یکی از پیروان سید جمالالدین اسدآبادی بود، ترور شد. او را در حرم شاه عبدالعظیم در شهر ری در جنوب شهر تهران به خاک سپردند. در اوایل دههٔ هفتاد زمانی که موزهٔ گلستان در کاخ گلستان بازگشایی شد مقبرهٔ او توسط صادق خلخالی از حرم شاه عبدالعظیم در شهر ری در این موزه به نمایش عمومی درآمد.