طوطیا نیوز: مردی که جهنم را از کشیشان کلیسا که در حال فروش بهشت به مردم جاهل قرون وسطی بودند
به گزارش طوطیا نیوز، مارتین لوتر (به آلمانی: Martin Luther) (زادهٔ 10 نوامبر 1483 در آیسلبن آلمان – درگذشتهٔ 18 فوریهٔ 1546) کشیش متجدد دوران رنسانس، مترجم انجیل به زبان آلمانی و یک اصلاحطلب مذهبی بود. او یکی از تأثیرگذارترین شخصیتها در تاریخ آیین مسیحیت و از پیشوایان نهضت اصلاحات پروتستانی بهشمار میرود. در 31 اکتبر 1517، مارتین لوتر تحت تأثیر اندیشههای اراسموس و انسانگرایان، اعتراضنامهٔ 95 مادهای خود را به سردر کلیسای خود آویخت و در آن عمل پاپ و همچنین آلبر، شهریار براندنبورگ را در فروش بهشت و بخشش گناهان محکوم کرد. لوتر پایهٔ مذهب جدید را بر خواست و تقدیر الهی گذاشت و مریدان خود را از هر واسطه یا تلاش برای دگرگون کردن سرنوشت خویش بر حذر داشت. آرامگاه او در شهر ویتنبرگ است.
مارتین لوتر در اواخر عمر بهشدت یهودستیز شد و در نوشتههای خود توصیه کرد که خانههای یهودیان نابود شده، کنیسههای آنان سوزانده شده، اموال آنان ضبط شده و آزادیشان سلب گردد. این نوشتهها باعث شدهاست که امروزه او شخصیت بسیار بحثبرانگیزی باشد.
مارتین لوتر، فرزند هانس، کارگر معدن و همسرش مارگارت لیندهمان، است. مارتین دوران تحصیلات مقدماتی را در شهرهای مانزفلد، ماگدبورگ و آیزناخ به پایان رسانید و از سال 1501 به تحصیل در دانشگاه ارفورت در رشتهٔ هنر پرداخت و پس از کسب مدرک لیسانس به خواستهٔ پدرش در رشتهٔ حقوق نامنویسی کرد که پس از دوماه ترک تحصیل نمود. ظاهراً وقوع یک رعدوبرق باعث تغییر مسیر زندگی مارتین شد. وحشتی غیرقابل توصیف وجودش را فراگرفت، به درگاه خدا پناه آورد و به آنای مقدس قسم خورد که میخواهد تارک دنیا شود. دو هفته بعد در تاریخِ 17 ژوئیهٔ 1505 وارد کلیسای آگوستین در ارفورت شد. پس از کسب رتبهٔ کشیشی و آغاز تحصیلات خود در رشتهٔ الهیات در سال 1511 به رم فرستاده شد. پس از بازگشت از رم، به شورای کلیسایی ویتنبرگ منتقل گردید.
لوتر در سال 1512 به دریافت درجهٔ دکترا در رشتهٔ الهیات و کرسی استادی در دانشگاه ویتنبرگ (دانشگاه مارتین لوتر هاله-ویتنبرگ امروزی) نایل شد. پیوند تنگاتنگ اعتقاد درونی و شخصی مارتین لوتر با تفسیر کتاب مقدس، او را بهاین باور رساند که هیچ انسانی باتکیه بر توانایی خود و روشهای کلیسایی، قادر به ایستادگی بر درگاه خدا و دریافت شفا و رحمت نیست. لوتر به این باور میرسد که انسانها براساس اعمال خود و توجیه آن به درگاه خدا ناتوانند تا بخششِ وی را به دست آورند بلکه این لطفِ الهی است که شامل حال بندگان خواهد شد و آنها باید باتواضع، رحمت خدا را قبول نمایند. در سالهای 1513 - 1518، لوتر در طول تدریسِ بخشهایی از کتاب مقدس (مزامیر - رومیان - غلاطیان - رساله به عبرانیان) هرچه بیشتر به اختلافنظر خود با کلیسای سنتی پی برد ولی هیچگاه به جدایی از کلیسا نیندیشید.