طوطیا نیوز:ماجرای دیدن سفینه فضایی در همه جای جهان جذاب است اما مساله مشابهی سال ها قبل در ایران هم اتفاق افتاده است.
به گزارش پایگاه خبری طوطیا نیوز،دیده شدن یک شی عجیب که آن را بشقاب پرنده نامیدند، در تهران سال 55 بیشتر از هر چیزی مردم را وحشت زده و نگران کرد. این بشقاب پرنده با سرعت زیادی حرکت می کرد. در ادامه ماجرای جالب دیده شدن بشقاب پرنده در آسمان تهران و ایران را بخوانید.
29 شهریور سال 55 بود. همه جای شهر رنگ پاییز به خود گرفته بود. نیمه‌شب دو شیء ناشناس که شبیه هیچ‌کدام از دست‌ساخته‌های بشر نبودند در آسمان دیده‌شدند. مردم تلفن را برداشتند و به هرجایی که فکر می‌کردند تماس می‌گرفتند حتی به برج مراقبت فرودگاه.
کی از آن‌ها می‌گفت: «چیزی در بالای آسمان خانه‌مان ایستاده که مثل موتور ماشین، چهارپره و هشت‌پره می‌شود». شیء به رنگ‌های آبی، نارنجی و سبز درمی‌آمد، اما رنگ آبی همیشه ثابت بود و حدس بر این بود که رنگ سوختش باشد. بعد از این تماس‌ها و بررسی، وضعیت اضطراری پایگاه هوایی همدان به صدا درآمد. اما این اشیا همان بشقاب‌پرنده یا یوفو بودند؟
خلبان «عزیزخانی» یکی از خلبان‌های شیفت آماده‌باش پایگاه هوایی همدان بود. وقتی زنگ اضطراری به صدا درآمد خودش را با سرعت به هواپیمای جت (خفاش یک) رساند و فکر می‌کرد مثل همیشه باید به سمت مرز برود، اما طبق پیام باید به سمت تهران و پایتخت می‌رفت.
خفاش یک به سمت آن شیء ناشناس شیرجه می‌زد، اما آن با سرعت زیادی حرکت‌می‌کند. این تعقیب آن‌قدر ادامه پیدا‌می‌کند که خلبان اعلام میکند فاصله‌اش با آن شیء زیادشده و اگر همین‌طور ادامه دهد از مرز شرقی ایران خارج‌می‌شود.
این جا برج مراقبت دستور بازگشت به تهران را می‌دهد، اما ماجرا تمام‌نشده. شیء ناشناس دوباره برمی‌گردد و می‌خواهد به بازی موش‌وگربه ادامه‌بدهد! سوخت خفاش یک رو به پایان است و او باید به پایگاه برگردد.
جت دوم سعی‌می‌کند خودش را به نزدیکی آن شیء نورانی برساند، اتصال خلبان جت دوم سرگرد جعفری و برج قطع می‌شود. وقتی جت دوم نزدیک شیء شد آن شیء کنار کشید. ناگهان انگار شکمش باز و یک جسم فوق‌العاده نورانی از آن خارج شد. خلبان جعفری بعد‌ها درباره آن شب گفته: «وقتی به باغ‌های کرج رسیدیم خواستم به آن شلیک‌کنم، اما دیدم دستگاه‌هایم خاموش است، شلیک نمی‌شود و ارتباطم با کمک‌خلبان هم قطع است. حتی دکمه اجکت هم غیرفعال بود و فقط موتور کار می‌کرد».
سرانجام خلبان اعلام میکند جسم دوم در سه‌مایلی جنوب پالایشگاه تهران نشسته‌است و آن‌قدر نور شدیدی دارد که می‌تواند با آن سنگ‌های بیابان را هم ببیند. جسم اول هم شروع به اوج‌گرفتن میکند و به سرعت از دید همه محو می‌شود. همان‌طور که هیچ‌اثری جز چند فرکانس کوتاه از جسم دوم روی زمین پیدانشد و این معما همیشه بدون جواب باقی‌ماند.
هرساله عکس و فیلم‌های عجیبی از شهر‌های مختلف ایران در فضای مجازی منتشرمی‌شود که مردم در آسمان اشیای نورانی عجیبی دیده‌اند. بعضی از آن‌ها هم خیلی سروصدا می‌کنند. یکی از بحث‌برانگیزترین موارد به اردیبهشت سال 93 در ارومیه برمی‌گردد.
ساعت حدود 10 شب است که اهالی ارومیه با مراکز امدادی تماس‌می‌گیرند و خبر می‌دهند یک شیء نورانی در اطراف شهر سقوط کرده‌است که شباهت زیادی به بشقاب پرنده دارد و آن‌ها بعد از دیدنش ترسیده‌اند. اما بعد از بررسی حوالی روستای انگنه چیزی دستگیر مردم و پلیس نشد. یک سال و نیم بعد در آبان 94 مردم در اردبیل، عکس‌هایی با محتوای دیدن بشقاب‌پرنده در آسمان منتشرکردند، اما استانداری اردبیل آن‌ها را تصویرسازی اعلام‌کرد.
اجرای بعدی مربوط به 7 سال پیش در شهرستان پاوه است. انتشار عکسی از یک شیء نورانی در یکی از شب‌های پرستاره پاوه، خیلی زود باعث ساخت این حاشیه شد که بشقاب پرنده‌ای به پاوه رسیده‌است و احتمالا قصد فرود دارد. کار به جایی رسید که بازار شایعه داغ‌شد و بعضی از مردم خواستند خانه‌هایشان را خالی‌کنند، اما بعد‌ها مدیر انجمن نجوم اهواز گفت، این جسم نورانی که مردم در آسمان مشاهده‌کردند، بشقاب پرنده یا موجود غیر طبیعی نبوده بلکه موشکی در فضا سوخت خود را تخلیه کرده است.
