طوطیا نیوز:دیروز در حالی مسابقات کشتی المپیک پایان یافت که چند روزی است تب گوش شکسته‌های تقلبی بالا رفته است!
به گزارش طوطیا نیوز به نقل از فارس: «شکست گوش دیگر آرزو نیست»، «ماشاالله پنجه طلا کارت حرف ندارد» از جمله کامنت‌هایی است که کابران فضای مجازی در ذیل تبلیغ «گوش را با دو انگشت دست می‌شکنیم، بدون ضربه، مشت و انبر» گذاشته‌اند.با آغاز مسابقات کشتی المپیک پاریس بار دیگر بازار شکستن گوش در فضای مجازی داغ شده است، به گونه‌ای که در برخی صفحات با چندین هزار دنبال‌کننده هزینه گوش مدل حسن یزدانی را 2 میلیون تومان اعلام کرده‌اند.
با این وجود تب داغ شکستن گوش به بعد از المپیک ریو در تابستان 1395 باز می‌گردد. البته در فروردین‌ماه سال 1398 با طرح شکایت از مربی کشتی در آذربایجان غربی که به وسیله سکه، گوش 6 کشتی‌گیر نوجوان را شکست، این موضوع وارد فضای جدیدی شد.
درد شکستن گوش مانند کشیدن هم زمان همه دندان‌ها بدون بی‌حسی است، منتها برای آن مدل‌هایی چون حلزونی، گل کلمی، روسی و گردویی (مانند گوش یزدانی) تعریف کردند.
در این اثنا دارنده مدال‌های نقره المپیک و برنز کشتی آزاد جهان علیرضا رضایی با بیان اینکه مارک کشتی‌گیر همان گوش شکسته آن‌ها است، ابراز می‌دارد که «کسی که گوشش بشکند نمی‌تواند بسیاری از کارها را در خیابان انجام دهد، زیرا انتظار از جامعه کشتی‌گیران از قدیم الایام بالا بوده است».
گرایش به این نوع جراحی‌ها در کشور ما بیشتر خارج از حوزه سلامت بازمی‌گردد، جایی که ردپای فرهنگ بر روی بخش پزشکی کشور سایه انداخته است، حتی فرهنگ عمومی جامعه کنونی نیز این انتظار را ایجاد میکند. با این وجود برخی افراد در چند سال اخیر با انواع جراحی‌های زیبایی نامتعارف و تنها با تبلیغات اینستاگرامی خودشان را با خیالی آسوده به تیغ جراحی می‌سپارند.
مدیر باشگاه ورزشی کاظم قربانی می‌گوید که «تمایل به شکستن گوش طرفدار کمی ندارد»، حتی آن افرادی که کشتی را به عنوان ورزش خود انتخاب می‌کنند، دوست دارند گوش‌هایشان زودتر شکسته شود تا در جامعه به عنوان یک ورزشکار تحسین شوند.
اما از سویی دیگر دبیر سابق فدراسیون پزشکی ورزشی تورج ملک محمدی با تأکید بر اینکه این کار از نظر قانونی، شرعی و اخلاقی جرم است، می‌گوید که «نشان برتری مدالی است که یک ورزشکار به صورت اخلاقی می‌تواند بگیرد نه گوشی که شکسته می‌شود».
مربی ادوار تیم ملی کشتی آزاد ایران حسین نقیبی می‌گوید که «یک کشتی‌گیر حرفه‌ای در ابتدای مسیر ورزشی، مرام پهلوانی و احترام به افراد جامعه را می‌آموزد»، از آنجایی که فرهنگ برخی نوجوانان و جوانان در باشگاه‌های ورزشی شکل می‌گیرد، فدراسیون و هیأت کشتی باید بر فعالیت این کانال‌ها نظارت داشته باشند تا شاهد قوت گرفتن این جریان نباشیم، همچنین نگاه جامعه به ورزشکاران باید بر اساس پایبندی آن‌ها به مرام پهلوانی باشد.
