7 روشی که اعتیاد به تماشای فیلم پورن را درمان می کند !

روش‌های مقابله با اعتیاد به پورنوگرافی

اعتیاد به پورنوگرافی هنوز به‌عنوان نوعی اختلال سلامت روان معرفی نشده است و راه درمان استانداردی برای آن وجود ندارد. با‌این‌حال می‌توان با پروتکل‌های درمان انواع اعتیاد شامل روان‌درمانی، دارودرمانی و اصلاح سبک زندگی قدمی برای مبارزه با آن برداشت.

1. رفتاردرمانی شناختی

اعتیاد به محتوای پورن یکی از آزاردهنده‌ترین انواع انحرافات جنسی است که ذهنیت فرد به ارتباط جنسی سالم را تغییر می‌دهد و بر زندگی روزمره او اثر منفی می‌گذارد. رویکرد اکثر روان‌شناسان برای درمان اعتیاد به پورن مثل سایر انواع اعتیاد است. در جلسات رفتاردرمانی شناختی، درمانگر ضمن کاوش و درک انگیزه‌های فرد، مکانیسم‌های مقابله‌ای سالم‌تر را به او می‌آموزد تا تمایل او به تماشای محتوای پورن را از بین ببرد.

2. روان‌درمانی پویشی

روان‌درمانی پویشی یا همان روان‌کاوی شکلی از گفتاردرمانی است. این تکنیک افکار ناخودآگاه و خاطراتی را کشف می‌کند که سال‌ها بعد محرک اتفاق یا تمایلی در فرد شده‌اند. درمانگر در طول جلسات درمان ریشه اعتیاد به پورن را در وقایع و آسیب‌های دوران کودکی می‌جوید و راه غلبه بر این میل را به فرد می‌آموزد.

3. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد

این شکل از درمان تفاوت چندانی با جلسات رفتاردرمانی شناختی ندارد و هدف آن شناسایی الگوهای فکری است که زمینه تماشای پورن به‌عنوان رفتاری اعتیادآور را فراهم کرده‌اند. با این تفاوت که در درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، تمرکز بر پذیرش افکار منفی برای مدیریت بهتر آنهاست.

4. گروه‌درمانی

بر اساس پژوهش‌هایی که تاکنون انجام شده‌اند، ارتباط با افرادی که با مشکل مشابهی دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند، احساس شرم و تنهایی را در فرد کم‌رنگ می‌کند. همچنین مشاهده پیشرفت آنها در غلبه بر این اعتیاد می‌تواند انگیزه خوبی برای تلاش بیشتر و ترک اعتیاد باشد.

5. دارودرمانی

هنوز دارویی قطعی برای درمان اعتیاد به پورنوگرافی معرفی نشده است، اما می‌توان از داروهای ضدافسردگی، تثبیت‌کننده‌های خلق و آنتاگونیست‌های مواد افیونی برای مهار آن استفاده کرد.

• داروهای ضدافسردگی: افرادی که اعتیادشان به محتوای پورن به‌خاطر اضطراب، افسردگی یا ابتلا به اختلال وسواس فکری اجباری است می‌توانند این میل را با مصرف داروهای ضدافسردگی مهار کنند.

• داروی تثبیت‌کننده خلق: افراد مبتلا به اختلال دوقطبی که با رفتارهای جنسی اجباری مثل تماشای پورن دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند، می‌توانند زیر نظر پزشک با مصرف داروهایی مثل والپروئیک اسید و لیتیوم این میل را سرکوب یا دست‌کم مهار کنند.

• آنتاگونیست‌های مواد افیونی: داروهای اعتیاد به مواد افیونی مثل نالترکسون در درمان اعتیاد به پورن و مهار رفتارهای جنسی اجباری بی‌تاثیر نیستند. مصرف این داروها احساس سرخوشی بعد از انجام رفتار اجباری را کم می‌کند تا انگیزه فرد برای انجام این رفتارها کمتر شود.

6. تغییر سبک زندگی

قدرت تغییر سبک زندگی را دست‌کم نگیرید. هرچه دسترسی به عامل اعتیاد یعنی محتوای پورن سخت‌تر باشد، احتمال تماشای آن کمتر است. همچنین با شناسایی محرک‌ها مثل استرس، احساسات منفی، بیکاری و بی‌حوصلگی می‌توان این میل را بهتر مهار کرد.

7. مکالمه مؤثر با شریک زندگی

بعید است پورنوگرافی مشکل خاصی در زندگی مشترک و رابطه جنسی و عاطفی‌تان ایجاد نکند. برای حل تمام مشکلاتی که از تمایل شما یا همسرتان به تماشای پورن آب می‌خورند، باید مسیر مکالمه را هموار کنید. سرزنش و نصیحت و تهدید شما را به نتیجه نمی‌رسانند. قضاوت را کنار بگذارید و ناراحتی و نارضایتی خود را با کلمات و لحن درست بیان کنید. دقیقا بگویید که چه مشکلی با این رفتار اعتیادگونه دارید و چرا آزارتان می‌دهد. حتی می‌توانید تمام ناامنی‌های ذهنی خود و قیاس همیشگی جسمتان با بازیگران پورن را با همسر خود در میان بگذارید. با بیان مشکل نیمی از راه را طی کرده‌اید.