طوطیا نیوز:چزاره منکارینی، دانش‌آموز 17 ساله ایتالیایی به عنوان بخشی از پروژه تحصیلی خود توانست یک رآکتور همجوشی کوچک بسازد.
به گزارش طوطیا نیوز،وقتی ایده خوبی دارید، هر زمانی می‌توانید آن را آزمایش کنید. این موضوع قطعا درمورد نوجوان 17 ساله ایتالیایی چزاره منکارینی، دانش‌آموز کالج فرم ششم کاردیف صدق می‌کند. او به‌عنوان پروژه تحصیلی‌اش یک رآکتور هجومشی هسته ای ساخت که نه‌تنها او را به رتبه‌های برتر رساند، بلکه به او کمک کرد قبل از رفتن به دانشگاه موقعیت کاری پیدا کند و دستاوردش را در جشنواره علمی کمبریج ارائه دهد.
منکارینی برای کارش از ویدئویی در یوتیوب الهام گرفت و مجبور شد مهارت‌های الکتریکی و کدنویسی را یاد بگیرد. هدف او تولید پلاسمایی بود که به اندازه کافی داغ باشد که نوترون تولید کند. با توجه به محدودیت‌های طراحی و بودجه (که کمی بیش از 6500 دلار است) دانش‌آموز باید خلاقیت به خرج دهد. بخش‌هایی از رآکتور به صورت سفارشی ساخته شد و کدنویسی‌ها و کنترل‌ها روی سیستم رزبری پای اجرا شد.
منکارینی در بیانه ای گفت:«کالج در ابتدا نگران بود این پروژه خطرناک باشد. گرچه ما ارزیابی ریسک را به طور کامل انجام دادیم و کارکنان حمایت زیادی کردند. من باید طراحی را با بودجه تطبیق می‌دادم و هدفم تشویق جوانان دیگر برای توسعه ایده و فکر کردن دراین‌باره بود که چگونه می‌توانیم دنیای خود را بهتر و نوآوری کنیم. هدف رآکتور ایجاد شرایط لازم برای همجوشی است. بااینحال، از آنجایی که نمی‌توانیم در اینجا همان فشارهایی را داشته باشیم که توسط گرانش خورشید ایجاد می‌شود، باید از ولتاژ بالا برای داغ کردن اتم‌ها استفاده کنیم.»
منکارینی موفق به ایجاد پلاسما شد، اما به همجوشی دست پیدا نکرد. بااینحال با توجه به چالش‌هایی که در رسیدن به همجوشی در مقیاس بزرگ با بودجه ملی وجود دارد، رسیدن به همین مرحله نیز بسیار چشمگیر است. دستاورد منکارینی موجب شد اساتید دانشگاه بریستول به او پیشنهاد بدهند سال آینده را روی رآکتورهای بزرگ‌تر کار کند.
دکتر جولیان دیویس، رئیس کالج فرم ششم کاردیف کمبریج گفت: «پروژه بسیار هیجان‌انگیزی بود که ساخت آن 1٫5 سال طول کشید. می‌خواهیم به دانش‌آموزان خود این فرصت را بدهیم که روی پروژه‌هایی کار کنند که به آن‌ها علاقه دارند و همچنین به آن‌ها یاد بدهیم که چگونه آزمون‌های خود را قبول شوند و همچنین شجاعت داشته باشند، ریسک‌پذیر باشند و پروژه‌هایی را توسعه دهند که در موقعیت‌های واقعی زندگی کاربرد دارد. چزاره در اخلاق کاری خود برجسته بوده است و بدون شک در آینده تاثیر قابل‌توجهی بر صنعت انرژی خواهد گذاشت.»
منکارینی قصد دارد در حوزه مهندسی تحصیل کند و می‌خواهد طی سال کاری خود در بریستول برای این دانشگاه درخواست دهد.
