طوطیا نیوز: قسمتی از نوشته ناصرالدین شاه درباره دخترش را در ادامه خواهید خواند.
به گزارش طوطیا نیوز، ناصرالدینشاه قاجار (26 تیر 1210 – 12 اردیبهشت 1275)[3] چهارمین شاه ایران از دودمان قاجار بود. او از 1848 تا 1896 میلادی با نزدیک به 50 سال پادشاهی، طولانیترین دورهٔ پادشاهی در میان تمامی شاهان قاجار را داراست. او بهافتخار نیم قرن سلطنت بر ایران، خود را «صاحبقران» نامید.دوران حکومت ناصرالدین شاه آخرین حکومت در ایران با شیوهٔ پادشاهی مطلقه بود. او نخستین پادشاه ایرانی بود که در رأس هیئت حاکمه عازم اروپای نوین شد. سید علیمحمد باب، مؤسس آئین بابی بهدستور او تیرباران شد. ناصرالدین شاه نخستین صدراعظم خود امیرکبیر را که اصلاحات اداری، مالی و فرهنگی مهمی انجام داده بود، به قتل رساند. ناصرالدینشاه در سال 1275 خورشیدی و در آستانهٔ مراسم پنجاهمین سال پادشاهیاش بهضرب گلوله در سن 64 سالگی توسط میرزا رضا کرمانی که یکی از پیروان سید جمالالدین اسدآبادی بود، ترور شد. او را در حرم شاه عبدالعظیم در شهر ری در جنوب شهر تهران به خاک سپردند. در اوایل دههٔ هفتاد زمانی که موزهٔ گلستان در کاخ گلستان بازگشایی شد مقبرهٔ او توسط صادق خلخالی از حرم شاه عبدالعظیم در شهر ری در این موزه به نمایش عمومی درآمد.
در دورهٔ حکومت ناصرالدینشاه بسیاری از اختراعات، ابداعات، مفاهیم، خدمات و ادارات و سازمانهای دنیای غرب برای اولین بار وارد ایران شد که میتوان به دوربین عکاسی، تلگراف، ضرب سکه، چاپ اسکناس و تمبر، انتشار روزنامه، چراغ گازی، راهآهن، سازهای موسیقی غربی مانند پیانو، ثبت اسناد رسمی، بانک، پلیس، نیروی دریایی، سالن تئاتر، مدرسه (دخترانه و پسرانه) و دانشگاه (دارالفنون) اشاره کرد. اولین فراماسونری در ایران در سال 1239 خورشیدی و در زمان ناصرالدینشاه قاجار وارد ایران شد. بهدرخواست ناصرالدین شاه قاجار درپی قراردادی بین ایران و امپراتوری روسیه (1257 خورشیدی)، نیروی نظامی بریگاد قزاق سازماندهی شد. این نیرو که توسط افسران روسی رهبری میشد، عامل مهم گسترش سریع نفوذ روسیه در سالهای بعد گردید.
شاه که یکی از شاهان بسیار سرشناس در ایران است برای تعروف و تمجید از دختر زشت و سیبیلویش حرف جالبی زد.
ناصرالدین شاه پدر عصمت الدوله درباره آرایش دختر خود مینویسد:
«وعده داشتیم خانه ظلالسلطان از صبح رفتیم …
من و ظلالسلطان و نایبالسلطنه رفتیم اندرون از همان راه گلخانه …
عصمتالدوله سبیل داشت به قدر سبیل نایبالسلطنه».