در ادامه این مطلب از طوطیا نیوز همراه ما باشید تا در مورد طول عمر اسپرم بیشتر بدانید.
طول عمر اسپرم از مهمترین عواملی است که برای باروری و تولید نسل جدید بسیار اساسی است. برای افزایش احتمال باروری، لازم است که اسپرمها به مدت کافی در دستگاه تناسلی زنده بمانند و در زمان مناسب به سمت تخمدان حرکت کنند.
شاید میلیون ها اسپرم وارد بدن بانوان شود اما فقط تعداد محدودی از آنها به اندازه ای زنده می مانند که بتوانند تخمک را بارور کنند. بنابراین، طول عمر اسپرم در بدن بانوان بستگی به فاصله ای دارد که اسپرم طی می کند. اگر اسپرم بتواند خود را به دهانه رحم برساند چندین روز زنده خواهد ماند اما اگر در واژن بماند به دلیل محیط اسیدی این کانال بیش از چند ساعت دوام نمی آورد.
در زمان تخمک گذاری ، بدن بانوان از مکانیسم ویژه ای برخوردا است که به موجب آن بارداری به سهولت امکان پذیر خواهد بود. در این مدت، یک ماده مخاطی در دهانه رحم تولید می شود که محیطی محافظ برای اسپرم ایجاد کرده و کمک می کند تا اسپرم به راحتی به دهانه رحم برسد.
اگر شرایط به خوبی پیش برود، اسپرم های قوی تر و سالمی که به دهانه رحم رسیده اند، و توانسته اند به طرف بالا و به سمت لوله های فالوپ حرکت کنند، می تواند 5-7 روز زنده بمانند. با این حال، اسپرم های متوسط فقط 3-4 روز پس ازرسیدن به لوله های فالوپ زنده می ماند به همین دلیل فقط اسپرم های بسیار قوی شانس بارور کردن تخمک را دارند. با اینکه عمر اسپرم چندین روز به طول می انجامد اما تخمک تنها یک روز پس از آزاد شدن، می تواند زنده بماند.
بیماریهای مختلفی میتوانند بر طولعمر اسپرم تأثیرگذار باشند. برای مثال، بیماریهایی مانند دیابت، بیماریهای قلبی و عروقی، بیماریهای کبدی، بیماریهای کلیوی و بیماریهای عفونی میتوانند باعث کاهش طول عمر اسپرم شوند. علاوه بر این، مصرف برخی داروها نیز میتواند باعث کاهش طولعمر اسپرم شود. به عنوان مثال، داروهایی مانند آنتیبیوتیکها، داروهای ضد اضطراب، داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد تشنج ممکن است تأثیر منفی بر روی کیفیت و تعداد اسپرمها داشته باشند.