رازهای خیره‌کننده چشم ساهارا : زیبایی‌ها و اسراری که در این سرزمین منتظر کشف شدن هستند+تصاویر

به گزارش طوطیا نیوز،چشم صحرا (ساهارا)، همچنین به عنوان ساختار ریچات شناخته می شود، یک سازند زمین شناسی است که در صحرای در نزدیکی اوادان، موریتانی واقع شده است. این ویژگی منحصر به فرد و متمایز، یک ساختار دایره ای عظیم است که قطر آن تقریباً 30 مایل (50 کیلومتر) است. حلقه‌های متحدالمرکز و الگوی متقارن این سازه وقتی از بالا به آن نگاه می‌شود، ظاهر یک چشم گاو نر غول‌پیکر را به آن می‌دهد، از این رو «چشم صحرا یا ساهارا» نامیده می‌شود.

موقعیت و جغرافیا چشم ساهارا

چشم صحرا در فلات آدرار، منطقه ای صخره ای در موریتانی در شمال غربی آفریقا واقع شده است. مختصات آن تقریباً 21 درجه و 07 دقیقه عرض شمالی و 11 درجه و 22 دقیقه طول جغرافیایی غربی است. این منطقه با شرایط خشک و بیابانی مشخص می شود و چشم صحرا را کاملاً در تضاد با مناظر اطراف قرار می دهد. علیرغم اندازه چشمگیر آن، این سازه به دلیل توپوگرافی نسبتاً مسطح و بی خاصیت به راحتی از روی زمین قابل مشاهده نیست.

اکتشاف و اهمیت تاریخی چشم ساهارا

در نگاه اول، ساختار ریچات با حلقه‌های متحدالمرکز و برآمدگی‌های دایره‌ای شبیه یک گاو نر غول‌پیکر است. این شکل دایره‌ای متمایز، نظریه‌های اولیه مختلفی را در مورد شکل‌گیری آن جرقه زد، حتی یکی از این نظریه‌ها این بود که این شهر محل شهر گمشده آتلانتیس است.

اگرچه برخی از کارشناسان در ابتدا تصور می کردند که چشم صحرا یک دهانه برخوردی عظیم است، اما مطالعات بعدی ثابت کرد که کنجکاوی زمین شناسی منشأ پیچیده تری دارد که شامل فرآیندهای زمینی است.

به لطف تحقیقات زمین‌شناسی مدرن، از جمله تصاویر ماهواره‌ای ارائه‌شده توسط سازمان‌هایی مانند رصدخانه زمین ناسا، دانشمندان اکنون می‌دانند که این یک گنبد زمین‌شناسی برجسته است که با لایه‌هایی از سنگ‌های رسوبی مشخص می‌شود که طی میلیون‌ها سال در معرض فرسایش باد و آب قرار گرفته‌اند.

ترکیب چشم صحرا

حلقه های متحدالمرکز این سازند عمدتاً از سنگ های رسوبی شامل ماسه سنگ و سنگ آهک تشکیل شده اند. حلقه بیرونی سازه از لایه‌های سنگی سخت‌تر و مقاوم‌تر تشکیل شده است، در حالی که درونی‌ترین فرورفتگی‌ها از لایه‌های سنگی نرم‌تری تشکیل شده است که در طول زمان با سرعت بیشتری فرسایش یافته‌اند.

این لایه های رسوبی نگاهی اجمالی به گذشته زمین ارائه می دهند و میلیون ها سال تاریخ زمین شناسی را ثبت می کنند. به همان اندازه که تصور رطوبت در صحرای صحرا دشوار است، برآمدگی های دایره ای ساختار ریچات به دانشمندان کمک کرده تا دوره های مرطوب و خشک را در تاریخ این منطقه مطالعه کنند.

چشم ساهارا دارای یک مجموعه آذرین قلیایی است که شامل سنگ‌های آذرین به نام سنگ‌های گابروئیک است که در نتیجه فعالیت ماگمایی و دگرسانی گرمابی ایجاد می‌شوند.

این یک روش تخیلی برای گفتن این است که مواد زمین آنقدر داغ شد که به ماگما یا سنگ مایع تبدیل شد و سپس خود را به سنگ های اطراف فرو برد و به آرامی به یک ساختار بلوری سرد شد

فرسایش، هم توسط باد و هم توسط آب، به مجسمه سازی ساختار ریچات به شکل کنونی آن کمک کرده است و انواع سنگ های مختلف را در معرض دید قرار می دهد و لایه های متحدالمرکز و شکل دایره ای آن را ایجاد می کند. نرخ‌های متفاوت فرسایش بین لایه‌های نرم‌تر و مقاوم‌تر، بیشتر به ظاهر چشمگیر سازند امروزی کمک کرده است.

اهمیت علمی چشم صحرا

یکی از جذاب‌ترین جنبه‌های ساختار ریچات، شباهت آن به یک چشم عظیم زمانی است که آن را از فضا مشاهده می‌کنید. این ویژگی منحصر به فرد توجه دانشمندان و فضانوردان را به یک اندازه به خود جلب کرده است. فضانوردان جمینی تصاویری را در ماموریت جمینی IV ثبت کردند و فضانوردان در ایستگاه فضایی بین المللی نیز از چشم صحرا عکسبرداری کردند.

اهمیت زمین شناسی سازه ریچات فراتر از جذابیت بصری آن است. این بینش های ارزشمندی را در مورد فرآیندهای زمین شناسی زمین، از جمله اثرات نیروهای زمین ساختی، فرسایش و فعالیت های ماگمایی ارائه می دهد. علاوه بر این، وجود لایه‌های رسوبی شواهدی از محیط‌های گذشته و احتمالاً حتی فعالیت‌های اولیه انسان به دست آورده است.

برخی از محققان حدس می زنند که ساختار ریچات ممکن است توسط انسان های اولیه مانند هومو ارکتوس یا هومو هایدلبرگنسیس ساکن شده باشد. آنها شواهدی از ساخت ابزار سنگی، از جمله ابزار آشولی (مانند تبرهای دستی)، در چشم انداز اطراف پیدا کرده اند، که نشان می دهد افراد اولیه ممکن است از این منطقه صحرای صحرا برای شکار یا سکونت کوتاه مدت استفاده کرده باشند.

گردشگری و دسترسی به چشم ساهارا یا ریچات

چشم صحرا به دلیل موقعیت دورافتاده و شرایط چالش برانگیز صحرای اطراف آن، نسبتاً دسترسی محدودی دارد. با این حال، علاقه‌ی بسیاری به شگفتی زمین‌شناسی این منطقه وجود دارد و تلاش‌هایی برای تسهیل دسترسی برای محققان، دانشمندان و گردشگران صورت گرفته است. لازم به ذکر است که شرایط و دسترسی ممکن است از زمان نگارش این متن تغییر کرده باشد.