طوطیا نیوز: در سال 1948 تا 1953 ارتش نیرو هوایی آمریکا برای برخورد بیشتر به اهداف مشخص شده اش موشک ها و راکت هایش هنگام شلیک از یک روش هوشمندانه استفاده کرد که با شلیک موشک علاوه بر تخریب بتوان آنرا هدایت کرد.
به گزارش طوطیا نیوز، آن روزها که هیچ موشک هدایت شونده ای وجود نداشت در سال 1948، نیروی دریایی ایده استفاده از کبوتر برای هدایت موشک های ضد کشتی را احیا کرد و نام آن را به پروژه Orcon یا "کنترل ارگانیک" تغییر داد. با این حال، خوشبختانه برای کبوترها، در سال 1953 متوقف شد، زیرا پیشرفت های تکنولوژیکی در سیستم های هدایت نیاز به یک موشک با کنترل ارگانیک را کاهش داد.
اسکینر و تیمش با استفاده از کبوترهای آموزش دیده و هدایت هیدرولیکی، روشی را برای ساخت اولین بمب هوشمندی که می‌توانست با دقت بالایی به سمت هدف هدایت شود تا جان بی‌گناهان را نجات دهد، توسعه دادند. اساس کار این سیستم کبوتر های آموزش دیده ای بودند که برای آنها در ازای نوک زدن به تصاویر کشتی ها دانه هایی را میگذاشتند تا بخورد. به مرور زمان این کبوتر ها آموزش داده میشدند. کم کم با توسعه این آزمایش برای موشک ها استفاده کردند و با وصل کردن اهرمی به سرکبوتر ها پس از نوک زدن به نقطه ای که کشتی ها حضور داشتند این موشک ها هدایت میشدند و کبوتر بیچاره جان خودرا در انفجار از دست میداد.
