طوطیا نیوز: در سال 1896 هانری بکرل عنصری درخشنده که نام آن رادیوم بود را کشف کرد و در سال 1988 خاصیت پرتوزایی آن کشف شد. اما پرتو های رادیو اکتیو و مضرات آن برای بدن در آن زمان شناخته شده نبود در نتیجه باعث اشتباهات مهلک در زمان خود شد.
به گزارش طویا نیوز، اوایل قرن 20 میلادی بود که پای ساعتهای درخشنده به ایالات متحده هم باز شد. مجموعهای به نام کارخانه رادیوم ایالات متحده در سال 1914 تولید این ساعتها را آغاز کرد. اعداد درخشنده باید با مخلوطی از رادیوم، آب و صمغ عربی روی صفحه ساعت نقاشی میشدند. طبعا رادیوم ایالات متحده برای انجام این کار نیاز به تعداد زیادی کارگر داشت. این کارگرها موظف بودند اعداد کوچک و ظریفی را روی صفحههای ساعت بکشند.رادیوم ایالات متحده برای استخدام کارگران، این آگهی را منتشر کرد: «از بانوان بالای 18 سال برای انجام کار در یک استودیو دعوت به عمل میآید.»خیلی زود تعداد زیادی از دختران جوان برای کار به این کمپانی مراجعه کردند. بعضی از آنها هنوز 18 سال هم نداشتند و برای به دست آوردن کار خود را بزرگتر جا میزدند. موقعیت شغلی رادیوم ایالات متحده از چندین نظر برای دختران و زنان جذاب بود: نسبت به سایر کارهای در دسترس برای زنان کار تمیزتر و کمخطرتری بود، حقوق به نسبت خوبی داشت و از همه مهمتر: کارگران میتوانستند با عنصر جادویی رادیوم از نزدیک کار کنند.
اما چند مشکل وجود داشت، آنهم چند مشکل خیلی بزرگ و اساسی. اول اینکه دختران هیچکدام لباس دارای لایه حفاظتی نمیپوشیدند که خب طبیعی بود چون از ضرر های آن خبر نداشتند؛ دوم اینکه دختران برای رسم آن اعداد و اشکال برروی ساعت ماده ای با ترکیب صمغ عربی و رادیوم را به نوک قلم هایشان میزدند که همین امر نیازمند استفاده از آب برای ساعت های بعدی بود. در نتیجه برای سریعتر کار کردن، کارگران از بزاق دهان خود استفاده میکردند که همین امر سبب جذب رادیوم از طریق دهان میشد و در آینده ای نچندان دور سبب شد که این کارگران از مشکلات گوارشی و عفونت های متعدد در دهان خود رنج ببرند.
به مرور زمان کارگران زیادی به طور ناگهانی بیمار و میمردند. که همین امر باعث شد تا پزشکان متوجه شوند که فلز رادیوم یک فلز سمی است و سبب انواع سرطان ها و مشکلات دیگر میشوند. اما فقط مشکل به کارخانه رادیوم ختم نمیشد! دختران در دهه 30 از رادیوم که خاصیت شب نمایی داشت برای صورت خود بهره میبردند که در شب صورت آنها روشن باشد. پس موجی از مسمومیت و مرگ و میر بر اثر رادیوم افزایش یافته بود که به گونه ای بود که در سال هزاران هزار دختر جوان در این دهه ها به دلایل متعدد مانند مشکلات گوارش، عفونت های پوستی، عفونت لثه ها و... یا سخت بیمار میشدند و یا ناگهان میمردند.
یکی از دختران رادیومی به نام مارگریت کارلو، نخستین مورد شکایت را در سال 1925 علیه رادیوم ایالات متحده ثبت کرد. هرچند احتمالا نمیدانست که یک سال بعد خودش نیز از دنیا خواهد رفت و پروندهای که آغاز کرده است تا بیش از یک دهه بعد ادامه خواهد یافت. مبارزه دختران رادیومی و رادیوم ایالات متحده، سخت و نابرابر بود. مسئولان کمپانی، مرگ دختران را به گردن سفلیس میانداختند. از سوی دیگر بسیاری از دخترها به خاطر شرایط اقتصادی و از دست ندادن شغلشان حاضر به شهادت دادن نبودند. در دهه 1930 تعداد زنان جوانی که از دنیا میرفتند چنان زیاد شد که توجه عمومی را به این پرونده جلب کرد. سرانجام، دختران رادیومی در اواخر همین دهه پیروز شدند. رادیوم ایالات متحده محکوم به پرداخت غرامت شد؛ هرچند که نقاشی ساعتها با استفاده از دست را تا سال 1947 متوقف نکرد.