لیستی از فاجعه بارترین حوادث معدن در ایران و جهان!+جزئیات

به گزارش طوطیا نیوز،مرگ ده‌ها هموطن در معدن‌ طبس یک بار دیگر حوادث تلخ معدن در کشور را یادآوری کرد.آخرین حادثه بزرگ در معدن مربوط به معدن یورت بود که باعث مرگ ده‌ها نفر از کارگران معدن شد و دوباره با این اتفاق مردم ایران به عزای هموطنانشان نشستند.

حوادثی که در معادن رخ می‌دهد بارها و بارها بر خطرات این کار و ضرورت رعایت هرچه بیشتر اصول ایمنی تاکید کرده است. در ادامه برخی از مهم‌ترین حوادث معدن در ایران و جهان را مرور می‌کنیم.

حوادث معدن در ایران:

ریزش معدن در طبس 1386:

ریزش معدن در منطقه طبس سابقه دارد. پیش از این در سال 86 در پی وقوع انفجاری در معدن یال شمالی طبس 8 تن از کارگران جان خود را از دست دادند.

حادثه در یکی از معادن زغال‌سنگ کرمان 1389:

در آذرماه سال 1389 حادثه‌ای در یکی از معادن استان کرمان اتفاق افتاد که در پی آن 4 نفر از معدنچیان جان خود را از دست دادند. گفتنی است در نوزدهم فروردین‌ماه سال 1390 پیکر 3 تن از کارگران کشف شد و از سرنوشت نفر چهارم خبری منتشر نشد.

انفجار در معدن کوهبنان استان کرمان:

انفجار گاز در یکی از معادن زغال‌سنگ کوهبنان موجب کشته شدن 3 نفر و زخمی شدن 6 معدنچی دیگر شد. این حادثه زمانی روی داد که ده‌‌ها کارگر در اعماق معدن در حال استخراج زغال‌سنگ بودند. در این حادثه تعدادی کارگر زیر آوار گرفتار شدند که با هوشیاری سایر معدنچیان و امدادگران آنها از زیر آوار به سرعت خارج شدند و از حادثه جان به در بردند. اما 6 نفر از این معدنکاران دچار جراحت بودند که به سرعت به بیمارستان‌های اطراف منتقل شدند و مورد مداوا قرار گرفتند، اما در این میان 3 تن از معدنچیان خوش‌شانس نبودند و به دلیل انفجار و ریزش معدن جان خود را از دست دادند.

معدن زمستان یورت 1396:

تا پیش از حادثه معدن معدن‌جوی طبس فاجعه در معدن یورت، بزرگ‌ترین فاجعه‌ معدنی در ایران بود؛ حادثه‌ای که 21 نفر در آن جان باختند.

بزرگترین حوادث معدن در جهان:

ریزش معدن شیلی و 69 روز حبس معدنچیان در اعماق زمین:

شاید بتوان گفت تاکنون درماتیک‌ترین حادثه زغال سنگ جهان در شیلی رخ داده است.

در پنجم اوت 2010، سقف معدن سن خوزه، فرو ریخت و 33 معدنچی را در زیر زمین به دام انداخت.

معدن سن خوزه تقریباً در 45 کیلومتری شمال کوپیاپو در شیلی واقع است. معدنچیان تقریباً در عمق 700 متری زمین و در 5 کیلومتری ورودی اصلی معدن گیر افتاده بودند.

یک گزارش دولتی پیش از این حادثه هشدار داده بود که صاحبان معدن تا به‌حال در تقویت سقف معدن شکست خورده‌اند. ضعف در بازسازی سقف معدن، در سال 2006 نیز منجر به فرو ریختن سقف این معدن شده بود.

بعد از حادثه ریزش آوارد، تنها راه ارتباطی معدنچیان با بیرون، یک تونل به قطر 68 سانتیمتر بود. مأموران امداد و نجات کپسول‌هایی حاوی آب، غذا و اکسیژن را از داخل این تونل به 33 معدنچی منتقل می‌کردند و یک وسیله ویدئویی و پخش صدا هم در اختیار این افراد قرار دادند تا بتوانند با خارج تماس حاصل کنند.

محموله‌ای با نام ققنوس برای 33 معدنچی اهل شیلی که بعد از 44 روز که در معدن مس و طلا به دام افتاده‌اند، با موفقیت ارسال شد. این محموله شامل مواد غذایی ضروری و قندی برای زنده‌ ماندن و ارسال برخی داروهای ضروری بوده‌ است.

پس از 69 روز حبس در عمق 700 متری معدن سن خوزه، در تاریخ 12 اکتبر 2010 سرانجام عملیات نجات معدنچیان آغاز شد.

کمی پس از نیمه‌شب به وقت محلی و در دقایق آغازین 13 اکتبر 2010 اولین معدنچی فلورنسیو آوالس 31 ساله توسط کپسولی موشکی شکل که به رنگ‌های پرچم شیلی رنگ شده بود، به سطح زمین آورده و نجات داده شد. او پس از خارج شدن از کپسول پسر و همسرش را در آغوش کشید. پس از حدود یک ساعت، دومین معدنچی ماریو سپولودا اسپینا 40 ساله با روحیه بسیار خوب از عمق معدن بیرون کشیده شد. او پس از در آغوش کشیدن همسرش الویرا سنگ‌های یادگاری‌ای را که از عمق معدن با خود آورده بود، به گروه نجات اهدا کرد. سومین معدنچی نجات‌یافته خوان ایانس 52 ساله بود. چهارمین معدنچی کارلوس مامانی 23 بود که اهل بولیویا و تنها معدنچی خارجی در این گروه بود. پنجمین معدنچی جیمی سانچز 19 ساله، جوان‌ترین معدنچی این گروه بود.

علاوه بر گروه نجات و رئیس‌جمهور شیلی، سباستین پینیرا، جمعیتی از ساکنان شهر کوپیاپو در کنار خانواده معدنچیان برای حمایت و همراهی با معدنچیان محبوس حضور داشتند.

کپسول با سرعت یک متر در ثانیه حرکت می‌کرد و هر سفر کپسول از عمق معدن تا سطح زمین حدوداً 15 دقیقه طول می‌کشید. فاصله زمانی برآوردشده میان نجات هر معدنچی تا معدنچی بعدی حدوداً یک ساعت بود. در نهایت 33 معدنچی از زیر خاک زنده بیرون آورده شدند.